ТΑ ΔΕΚAΝІΚІΑ ΚAІ ΟІ ΚΑТΑ ФΑΝТΑΣІΑΝ ΑΝΑΠΗΡΟΙ

Μια φορά και έναν καιρÏŒ, σε μία ÏŒμορφη χÏŽρα, υπήρχε ένα ωραίο ζευγάρι. Ζούσαν μαζί και κάποια στιγμή αποφάσισαν να παντρευτούν. Και επειδή το επιθυμούσαν και οι δυÏŒ τους, έκαναν παιδιά. Και επειδή πίστεψαν πως τα παιδιά τους δεν θα μπορούσαν να περπατήσουν ποτέ, τους αγÏŒρασαν απο ένα ζευγάρι δεκανίκια και τα έμαθαν απÏŒ την αρχή ÏŒτι μÏŒνο αν χρησιμοποιήσουν τα δεκανίκια τους θα μπορούν να περπατήσουν διÏŒτι τα πÏŒδια τους δεν υπάρχουν, είναι δημιούργημα της φαντασίας τους και μÏŒνο.Τα παιδιά το πίστεψαν και άρχισαν δειλά – δειλά να κάνουν τα πρÏŽτα βήματά τους, τους πρÏŽτους περιπάτους, με τα ωραία τους δεκανίκια. Κάπου – κάπου δε, πρÏŒσπαθούσαν να μιμηθούν και τους άλλους νέους που τους έβλεπαν αλλού, να τρέχουν. Το αποτέλεσμα ήταν οικτρÏŒ. Τα παιδιά δεν το έβαζαν κάτω, συνέχιζαν την προσπάθεια, και μάλιστα κρυφά απÏŒ τους γοννείς τους διÏŒτι, κάθε φορά που οι γοννείς τα έβλεπαν να προσπαθούν να τρέξουν, τα μάλωναν και τα υποχρέωναν να σταματήσουν αμέσως.Τα παιδιά ενηλικιÏŽθηκαν και βάδιζαν το κακοτράχαλο μονοπάτι της ζωής τους με τα δεκανίκια στις μασχάλες. Τα δεκανίκια τους τους είχαν γίνει τελικά και ψυχολογική ανάγκη, απαραίτητο κομμάτι της ζωής τους.Και για τους γοννείς, ÏŒπως και για τα ενήλικα πλέον παιδιά, περνούσαν τα χρÏŒνια. Προσπάθησαν και κατάφεραν να αρχίσουν να ζουν την δική τους ζωή, εν μέρει ανεξάρτητα, αλλά πάντα με τα δεκανίκια στις μασχάλες.ΓνÏŽρισαν τους δικούς τους συντρÏŒφους της ζωής, και άρχισαν ο καθένας του να ζει μαζί με τον συντροφÏŒ του.Οι σύντροφοί τους επαναστάτησαν και στενοχωρήθηκαν με την κατάσταση τους και προσπάθησαν, απÏŒ τÏŒτε που άρχισαν την σχέση μαζί τους, να τους δÏŽσουν να καταλάβουν πως τα δεκανίκια δεν τα χρειαζÏŒντουσαν στ’αλήθεια ποτέ, ÏŒτι το ÏŒλο δράμα τους ήταν αποτέλεσμα της άγνοιας των γοννέων τους. Προσπάθησαν σιγά-σιγά να τους πείσουν πως μÏŒνο αν πιστέψουν οι ίδιοι στους εαυτούς τους σίγουρα θα καταφέρουν να πετάξουν τα δεκανίκια και να περπατήσουν ÏŒπως οι ίδιοι θέλουν με την δική τους δύναμη και τα δικά τους τέλεια πÏŒδια!Τι έγινε στην συνέχεια; Κατάφεραν οι κατά φαντασίαν ανάπηροι να πιστέψουν στους εαυτούς τους;Πίστεψαν στις ικανÏŒτητές τους; Πέταξαν τελικά τα δεκανίκια τους;Και, θα μπορέσει να τελειÏŽσει αυτÏŒ το παραμύθι με την πανέμορφη, απÏŒ τις παιδικές μας αναμνήσεις, φράση «και πέρασαν αυτοί καλάαα, και εμείς καλύτεραααα»; Συνεχίζεται