Andreas-Papadopoulos

  μετά τον αποχαιρετισμÏŒ μας σήμερα δεν τÏŒλμησα να βγω στο φως του ήλιου μη δει πÏŒσο αδύναμος είμαι να αντικρίσω τα μάτια σου il tuo momento perfetto e privato ma non interamente tuo morto sul nascere una nostra creazione η ζωή μια επανάληψη  

του Σεπτέμβρη η θάλασσαη κατσαρομάλλαανέβηκε και ξάπλωσεπάνου στη ξανθή την άμμοκαι οι καλαμιές μύρισανφτινοπωρινÏŒ πρωτοβρÏŒχιÏŒταν ακουστούντης βραδιάς τα βήματαμεσ' απÏŒ τη θάλασσα τη σγουρομάλλαγεννιέται η πανσέληνοςθεά του Σεπτέμβρη

μου έδωσες δÏŽρο ένα μυστικÏŒ απÏŒ τÏŒτε το έχω πάντα μαζί μου στη τσέπη που είναι στη πλευρά της καρδιάς μου κάθε φορά που με σκεπάζει η λύπη βάζω το χέρι στη τσέπη και το κρατάω σφιχτά στο χέρι μου και τÏŒτε η λύπη σβήνει και με αγκαλιάζει η χαρά μου έδωσες δÏŽρο ένα μυστικÏŒ … Leggi tutto

πέλαγο ρίζα μου μη μου κακÏŒχειςποτέ δε σ' άφησα, απÏŒ σένα πάντα φεύγωγια να πάω κει που βρίσκομαι μÏŒνο για λίγομη κουράζεσαι να με καλείς μάνα ρίζα σε σένα πάντα επιστρέφωστο ιδιωτικÏŒ μου δωμάτιοδωμάτιο χωρίς τοίχουςμε πάτωμα την άμμομε ταβάνι τον ουρανÏŒ και τ'άστρα

To VIRVE NYMAN EPHEMERA create always the perfect, entirely still, moment of movement! is this a departure or was it an arrival? may be it is both let's call it Ephemera and let's never find out create always the multicolored perfection its beauty needs no words its depth has no end

      διάλεξα τον βράχο που βρίσκεται στην ίδια θέση   αιÏŽνες ακούραστος   γνÏŽστης της καρτερικής αναμονής   είδε και γνÏŽρισε απÏŒ κοντά αμέτρητες τέλειες και τρομερές στιγμές   στο κορμί του άφησαν τα μυστικά τους για να τα σÏŽσουν   ο σοφÏŒς βράχος δέχτηκε πάνω του να ξαποστάσω   περιμένοντας  

και τούτο το καλοκαίρι ήξερα ÏŒταν τα νυχτολούλουδα άρχιζαν δειλά και αθÏŒρυβα να ξυπνάνε απαλά. σαν παιδικÏŒ βλέμμα. σε λίγες ÏŽρες πάλι συνωστισμÏŒς στον ουρανÏŒ βράδιαζε τ' άστρα φορÏŽντας τα γιορτινά τους αστραφτερά στολίδια θα μαζεύονταν πάλι τα παραμύθια τους να μου τραγουδήσουν. μια γλυκιά βουή, αθÏŒρυβη μέχρι ν' αποκοιμηθούν ήσυχα η σιγουριά φως, η … Leggi tutto

στο καταμεσήμερο και πως να ξαποστάσεις με προσκέφαλο το παιγνίδισμα του κύματος και με απαλÏŒ χάδι το θεÏŠκÏŒ σύμπαν του Federico G. L. μέσα απÏŒ την μελωδία του Μάνου Χ. και τÏŽρα τι παραπάνω αντιλήφθηκες; ÏŒσο τον χορÏŒ της Ελλάδας τον σέρνει η ανάγκη και ποτέ η επιλογή, τÏŒσο η Ελλάδα πιο βαθιά θα βυθίζεται … Leggi tutto

κατέβηκα στα κύματα ξυπÏŒλητος περπάτησα ψαχουλευτά πάνω στα ίδια βήματα έψαξα τις μορφές τους ανάμεσα στους αφρούς απÏŒηχοι μουσικής κρεμάστηκαν απÏŒ πάνω μου μαζί με τον ήλιο ν' αυγάζει ξάφνου παντού γύρω σκοτάδι εκτÏŒς απÏŒ το λιγνÏŒ ξανθÏŒ φως της λάμπας των κυμάτων οι τρεμουλιαστές αναλαμπές κι ανάμεσά τους καβουράκια ξαφνιασμένα κρυβÏŒντουσαν μέσα σε ρημαγμένα … Leggi tutto

      η παγωνιά της μέρας μοσχοβÏŒλαγε   φτÏŽχεια   κατασκευασμένη στα μέτρα μας   απÏŒ τεχνίτες, ράφτες, υψιλού επιπέδου   αφού ολοκλήρωναν το έργο τους   χωρίς ανάγκη για πρÏŒβες     τÏŒτε ακÏŒμα, οι χρωματιστές αντιθέσεις ήταν έντονες   και οι χειμÏŽνες, πάντα με τη γνÏŽριμη μυρωδιά της παγωνιάς   μοναδικÏŒ πανωφÏŒρι … Leggi tutto

(Sofialle) μέσα απÏŒ το σκοτάδι στο φως δεν υπάρχουν κερδισμένοι ούτε χαμένοι μÏŒνο το άπλετο φως της αλήθειας που δίνεις με την δραματική δύναμη μοναδικής ηρωίδας εσύ ταπεινή σιγή με δέος είναι ο ελάχιστος φÏŒρος τιμής που σου αξίζει

(Στη Σ. Π.) σε βρήκα να μιλάς με τη ζωή σου “ήρθες κι έφυγες χωρίς να με ρωτήσεις και δε κατάλαβα τίποτα” της είπες απάντηση μάλλον δε πήρες γιατί μετά ρÏŽτησες ÏŒλους εμάς τους αÏŒρατους σα την αστραπή τη νύχτα εσείς καταλάβατε τίποτα απÏŒ τη δική σας ζωή; επιτέλους πέφτει χιÏŒνι

(στον Α. Σ.) και μια που για ομορφιά ο λÏŒγος έχω ένα πίνακα ζωγραφικής άδειο ακÏŒμα γιÏŒρτασα τα βαφτίσια του πριν τον ζωγραφίσω με μεγάλη γιορτή ομορφιά τον ονÏŒμασα μÏŒνος στο σκοτάδι αναπάντεχα χωρίς να γίνω αντιληπτÏŒς τα χρÏŽματα μου θα του κάνω δÏŽρο και ÏŒταν οι αχτίδες του ήλιου το πρωί του δÏŽσουν πνοή … Leggi tutto

impronte di parole asciugate dopo la tempesta da una guerra di silenzio sbilanciato rovine senz'anima ormai sulla bocca dell'abisso liberazione dopo la caduta in veste di demolizione e decadenza deliberatamente non notata segreti di forme multicolori che tengono in vita il grigio non colore da tutti desiderato, eppure sconosciuto e mai preteso mai espresso, nemmeno … Leggi tutto

SILENZIO sono tornato al rifugionell'immobile estate sorprendendoil silenzio della sabbia con gli occhiche vedevano come alloracome io fossi mai svegliatomai partito e mai abbandonatoil ronzio dell'acqua le tue parolesulla roccia salatal'abbraccio del sole soffocandoil giorno sorridente di saggezza

Καλοβολεμένοι ÏŒχι απÏŒ άγνοια Αλλά λÏŒγω εύκολης επιλογής Αναμένουμε υποκριτικά “Βαρβάρους” που δεν πρÏŒκειται να έρθουν Η επιλογή αντιστοιχεί στη γνÏŽση ή μη Της ανÏŽτατης τέχνης Της χρήσης ενÏŒς και μοναδικού Ποτηριού νερού Στη διάθεση του καθένα Καθ ÏŒλο το διάστημα της ζωής του Δεύτερο δεν υπάρχει Η κατοχή του μοναδικού ποτηριού νερού Δεν σημαίνει … Leggi tutto

      Ζητείται ΠÏŒρνη   Για τη θέση του ανÏŽτατου αξιÏŽματος (τρÏŒπος του λέγειν)   Δημοκρατίας   Ζητείται ΠÏŒρνη   Με προÏ‹πηρεσία παροχής υπηρεσιÏŽν   Για απαιτητικές και ασυνήθιστες στάσεις   Ζητείται ΠÏŒρνη   Με γνÏŽσεις και πείρα είσπραξης χρεÏŽν   ΑπÏŒ μερικά εκατομμύρια ραγιάδες   Για την παροχή Πορνο-υπηρεσιÏŽν προς εκλεκτούς και μÏŒνο … Leggi tutto