ποτÎ δε σ' άφησα, απÏŒ σÎνα πάντα φεÏγω
για να πάω κει που βρίσκομαι μÏŒνο για λίγο
μη κουράζεσαι να με καλείς
μάνα ρίζα σε σÎνα πάντα επιστρÎφω
στο ιδιωτικÏŒ μου δωμάτιο
δωμάτιο χωρίς τοίχους
με πάτωμα την άμμο
με ταβάνι τον ουρανÏŒ και τ'άστρα