Την ευθÏνη για την οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας την Îχει σίγουρα και η Ελλάδα, αλλά ÏŒχι μÏŒνον το ΕλληνικÏŒ κράτος! ΣημαντικÏŒτατο ρÏŒλο σε αυτÏŒ, Îχουν παίξει και συνεχίζουν να παίζουν και άλλα συγκεκριμÎνα κράτη, τα οποία, με την βοήθεια και συγκατάθεση των εξουσιαστÏŽν της οικονομίας, ήτοι των ΧρηματοδοτικÏŽν Οίκων και των μηχανισμÏŽν των ιδίων, εξακολουθοÏν να ενεργοÏν προς την κατεÏθυνση που θα επιβεβαιÏŽσει την ουσιαστική πλÎον οικονομική κατάρρευση της Ελληνικής οικονομίας.Αντίθετα, την ευθÏνη για το οικονομικÏŒ χάος της ΕυρωπαÏŠκής Ένωσης σίγουρα δεν την Îχει το ΕλληνικÏŒ κράτος, εκτÏŒς του μÎρους της ευθÏνης που οπωσδήποτε του αναλογεί στην ιδιÏŒτητα του σαν μÎλος της ΕΕ.Η ΕυρωπαÏŠκή Ένωση ως σÏνολο, φÎρει την απÏŒλυτη ευθÏνη για την οικονομική κατάρρευση γενικά και οπωσδήποτε για το επίπεδο της ζωής των Ευρωπαίων πολιτÏŽν, το οποίο κυμαίνεται απο το δÏσκολο (δες κράτη-μÎλη της βÏŒρειας ΕυρÏŽπης), Îως το τελείως άθλιο (δες κράτη-μÎλη της νÏŒτιας ΕυρÏŽπης –και ειδικά την Ελλάδα). Η νÎα εποχή Îχει ήδη αρχίσει! Με την νομή της παγκÏŒσμιας οικονομίας και με την επιβολή των μονÏŒπλευρων ÏŒρων απÏŒ τους πανίσχυρους κολοσσοÏς που δεν είναι άλλοι εκτÏŒς των ΧρηματοδοτικÏŽν Οίκων και των ΤράπεζÏŽν τους, οι οποίοι ανÎλαβαν μÏŒνοι τους τον ρÏŒλο του επί γης παντοδÏναμου θεοÏ. Αυτοί οι ίδιοι θα είναι και Îνα απÏŒ τα κÏρια αίτια του 3ου παγκÏŒσμιου πολÎμου! Ας γυρίσουμε και πάλι στην Ελλάδα και ας αναλάβουμε τις ευθÏνες μας με το κεφάλι ψηλά και ÏŒχι πεσμÎνο κάτω σαν ραγιάδες που, γονατισμÎνοι, ζητοÏν ελεημοσÏνη ο Îνας απÏŒ τον άλλον.Για να Îχουμε το δικαίωμα να αντιδροÏμε εναντίον αυτÏŽν που πιθανÏŽς μας προσβάλλουν και μας χρησιμοποιοÏν, θα πρÎπει πρÏŽτα να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τα φρικτά μας λάθη, απÎναντι στους εαυτοÏς μας και στους συμπολίτες μας.Η πιθανή θεραπεία της Ελληνικής οικονομίας θα Îπρεπε να αρχίσει άμεσα και να βασισθεί στην εσωτερική ανÏŒρθωση και ÏŒχι στον εξωτερικÏŒ δανεισμÏŒ.ΑυτÏŒ ÏŒμως θα παραμείνει Îνα καταδικασμÎνο ÏŒνειρο εάν, ταυτÏŒχρονα, δεν αρχίσουμε ÏŒλοι ανεξαιρÎτως και, κυρίως, ανεξαρτήτως πολιτικÏŽν αποχρÏŽσεων, να οικοδομίσουμε την κοινωνική μας μÏŒρφωση εκ του μηδενÏŒς, γιατί στην ουσία εκεί ακριβÏŽς βρισκÏŒμαστε! Ο χαρακτηριστικÏŒς ωχαδερφισμÏŒς, εναλλασσÏŒμενος με γελοίες αντιδράσεις του τÏπου «…η εστία της δημοκρατίας…», και «…τα φÏŽτα του πολιτισμοÏ…» (ναι μεν αλλά, ας καταλάβουμε πλÎον ÏŒτι τον λογαριασμÏŒ αυτÏŽν των φωτÏŽν του πολιτισμοÏ πρÎπει να αρχίσουμε να τον πληρÏŽνουμε κάποτε εμείς οι ίδιοι, δικÏŒ μας φως, δικÏŒς μας ήταν και τον Îχουμε εγκαταλείψει!), μας οδηγεί με απÏŒλυτη βεβαιÏŒτητα στον εθνικÏŒ αφανισμÏŒ! Η πλήρης και θλιβερή αναξιοκρατία ποÏ περιβάλει κάθε τι ΕλληνικÏŒ είναι απαραίτητο να ανατραπεί και την θÎση της να καταλάβει η αυθεντική, η καθαρή και απαλαγμÎνη απο δÏŒλους αξιοκρατία!Η πελατειακή σχÎση που Îχει αφανίσει πλÎον κάθε είδους αξίας πρÎπει απαραιτήτως να καυτηριαστεί απÏŒ την ρίζα της!ΑπÏŒροια του παραπάνω είναι και ο τσιφλικισμÏŒς που είναι Îνα τÎρας, δημιοÏργημα τÏŽν πελατειακÏŽν σχÎσεων και μια πραγματικά θλιβερή ταυτÏŒτητα του Έλληνα πολίτη!Ας αντιληφθοÏμε επιτÎλους ÏŒτι οι εκλεγμÎνοι της Βουλής των Ελλήνων πρÎπει να εκλεγοÏν απο εμάς τους ίδιους για την πραγματική τους αξία και γιατί αποφάσισαν να υπηρετήσουν τον Έλληνα πολίτη που τους εξÎλεξε! ΜÏŒνοι τους, δεν Îχουν την δυνατÏŒτητα να εκλεγοÏν σε τÎτοιο υπεÏθυνο λειτοÏργημα, εάν την εκλογή δεν την κάνουν οι ίδιοι οι Έλληνες πολίτες!ΕπομÎνως, εμείς οι ίδιοι είμαστε συνυπεÏθυνοι για ποιÏŒς λαμβάνει το αξίωμα και για τον τρÏŒπο που αυτοί ενεργοÏν.Οι μικροπρÎπειες δεν Îχουν θÎση σε μία κοινωνία που αναζητά την μÏŒρφωση των μελÏŽν της. Οι μοιρολατρείες πρÎπει να μείνουν πίσω, στο παρελθÏŒν, σαν μία άσχημη ανάμνηση. Για να γίνουν ÏŒλα αυτά και να αποδÏŽσουν, Îχουν ανάγκη απο την ζωτικά ενεργή συμμετοχή μας. Για να μποροÏμε να Îχουμε το δικαίωμα της απαίτησης, πρÎπει απαραιτήτως να Îχουμε ενεργή συμμετοχή στα κοινά του ΕλληνικοÏ Îθνους. Η απλή λογική είναι αντίθετη με την καθημερινή πράξη που με το Îνα χÎρι ψηφίζει και με το άλλο μουτζÏŽνει αυτÏŒν που μÏŒλις ψήφισε. Κανονικά, η λογική επιτάσει να μουτζÏŽσουμε τον εαυτÏŒν μας και μÏŒνο.Ας ξετινάξουμε την κακομοιριά που Îχουμε φορÎσει σαν παραδοσιακÏŒ Îνδυμα. Η πορεία που Îχουμε εμπρÏŒς μας είναι μεγάλη και καθÏŒλου εÏκολη. Θα ήταν λυπηρÏŒ να καταλήξουμε στην αναφÏŽνηση του «είμαστε άξιοι της τÏχης μας» και μÏŒνο. Ας πάρουμε την λεγÏŒμενη τÏχη μας στα δικά μας χÎρια και ας αποδείξουμε στους εαυτοÏς μας ÏŒτι πράγματι την αξίζουμε διÏŒτι είμαστε εμείς αυτοί που την διαμÏŒρφωσαν! Ας μάθουμε να κάνουμε διάλογο και να συζητοÏμε μεταξÏ μας, σεβÏŒμενοι το ίδιο δικαίωμα που απαιτοÏμε για τους εαυτοÏς μας να το Îχουν και οι συνομιλητÎς μας. Για την ÏŽρα δεν είμαστε ικανοί για κάτι τÎτοιο.
