(στην ουτοπία που λÎγεται Ελλάδα)
ÎŒΤΑΝ ο γενικÏŒς γραμματÎας του ΟΗΕ εμφανίζεται στα διεθνή ΜΜΕ για να ανακοινÏŽσει ÏŒτι
ανησυχεί.
ÎŒΤΑΝ κάθε φορά που εκλÎγεται ο νÎος γενικÏŒς γραμματÎας του ΟΗΕ, εκλÎγεται για να
εμφανίζεται στα διεθνή ΜΜΕ για να ανακοινÏŽνει ÏŒτι ανησυχεί.
ÎŒΤΑΝ στις κÏριες ειδήσεις των ΜΜΕ, κυριÏŒτερη είδηση θεωρείται η ανακοίνωση της
νικήτριας ποδοσφαιρικής ομάδας του παγκοσμίου κυπÎλλου και προηγείται απÏŒ την είδηση
ÏŒτι Îνας λαÏŒς, ήδη πρÏŒσφυγας στην ίδια του την χÏŽρα, εξαναγκάζεται πάλι στην προσφυγιά.
ÎŒΤΑΝ ο πολίτης της ΕΕΒ* συνεχίζει να είναι ταυτÏŒχρονα μαζοχιστής και να γκρινιάζει.
ÎŒΤΑΝ ο λαÏŒς της ΕΕΒ εκπροσωπείται μεσω της ψήφου του, άρα με την θÎληση του και
επανηλειμÎνα, απÏŒ κάτι πρÏŒστυχα κοινωνικά αποβράσματα, κομπλεξικά ÏŒντα, θλιβεροÏς
ψευτοτσιφλικάδες υπηρÎτες των εθνοευεργετÏŽν ιδιοκτητÏŽν κάφρων που σαν μÏŒνο, απÏŽτερο,
σκοπÏŒ θÎτουν το προσωπικÏŒ ÏŒφελος ÏŒπως οι ίδιοι το ερμηνεÏουν κάθε φορά.
ÎŒΤΑΝ ο πολίτης της ΕΕΒ βουίζει, γιατί βουίζουν ÏŒλοι Îτσι για να βουίζουν, χωρίς να λÎνε
τίποτα.
ÎŒΤΑΝ κάτι πολÏ απλÏŒ που θα Îπρεπε φυσικά να είναι αυτονÏŒητο (ÏŒπως μια δÎσμη άγριας
ρίγανης, μαζεμÎνης σε χÏŽρους φυσικής ομορφιάς) μας ποζάρει για φωτογραφία και
θεωρείται κάτι το ειδικά εξαιρετικÏŒ.
ÎŒΤΑΝ το κυριÏŒτερο χαρακτηριστικÏŒ του μÎσου πολίτη της ΕΕΒ είναι η ανÏπαρκτη παιδεία με
ÏŒλα ÏŒσα αυτÏŒ συνεπάγεται.
ÎŒΤΑΝ η εκ των άνωθεν αποβρασμάτων-εκπροσÏŽπων προκατασκευασμÎνη κοινή αντίληψη των πολιτÏŽν της ΕΕΒ είναι το σκεπτικÏŒ “Îχω χρÎος να είμαι σκλάβος” που τελικά οδηγεί στην
πλήρη υποδοÏλωση του χωρίς καμία αντίδραση εκ μÎρους του.
ÎŒΤΑΝ η Îννοια και αξία της ΔικαιοσÏνης και η απÏŒδοση της, είναι Îννοιες ανÏπαρκτες και
άρα παντελÏŽς άγνωστες στο λεξιλÏŒγιο των πολιτÏŽν της ΕΕΒ.
ÎŒΤΑΝ, αναφερÏŒμενοι σε οποιονδήποτε απÏŒ τους τÏŒσους αισχροÏς υπαίτιους οι οποίοι
κυκλοφοροÏν ακÏŒμα ελεÏθεροι, θεωρείται υποχρÎωση και καθήκον να προσφωνοÏνται με το
“ΚÏριος” ή “Κυρία”.
ÎŒΤΑΝ, το διανοητικÏŒ επίπεδο του μÎσου πολίτη της ΕΕΒ περιÎχεται στον προσφιλή του
παπαγαλισμÏŒ “ξÎρεις ποιÏŒς είμαι εγÏŽ ρεεεε;”.
ÎŒΤΑΝ, η ερμηνεία και εφαρμογή του νÏŒμου εξαρτάται απευθείας απÏŒ το προσωπικÏŒ “βÏŒλεμα”,
χωριστά κάθε φορά.
ÎŒΤΑΝ, το μοναδικÏŒ ζητοÏμενο, και με οποιοδήποτε κÏŒστος είναι το “αρκεί να φαίνεται και ας μην είναι”.
ÎŒΤΑΝ είναι αυτή η πραγματικÏŒτητα στην ΟΥΤΟΠΙΑ που λÎγεται Ελλάδα τÏŒτε κάθε Îνας που
αισθάνεται και ενεργεί σαν “ουδÎτερος” είναι “Î¬τιμος”**.
* ΕΕΒ: Ελλάδα Ελλήνων ΒολεμÎνων
** ΑριστοτÎλης στην Αθηναίων Πολιτεία. Πηγή: Νικος ΜπογιÏŒπουλος στον eniko